نام: غلام رضا

نام خانوادگی: زوبونی

نام پدر : حاج غفار

مدت حیات: ۲۶ سال

تاریخ شهادت: ۲۳فروردین ۱۳۸۶

محل شهادت روبروی مسجد قدس شهرک قدس تهران

علت شهادت: براثر درگیری با سارقان مسلح

شهید «غلامرضا زوبونی» دانشجوی سال آخر رشته حسابداری در دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال و عضو شورای بسیج این دانشگاه (در مسئولیت معاونت طرح و برنامه و مالی) شب جمعه، ۲۳فروردین ماه سال جاری، در خیابان دریا، واقع در چهارراه سعادت آباد (جنب مسجد قدس) هنگام تعقیب سارقین مسلح، توسط یکی از آنان مورد اصابت گلوله قرار گرفت.

غلامرضا زوبونی، ۲۶ساله که از بسیجیان فعال شهرک قدس (پایگاه شهید حافظی) نیز بود هنگام انتقال به بیمارستان مدرس جان به جان آفرین تسلیم کرد و به شهادت رسید. پیکر پاک این بسیجی مخلص روز یکشنبه ۲۶ فروردین ماه در میان جمع کثیر تشییع کنندگان تا بهشت زهرای تهران بدرقه شد و در جوار مزار پاک شهید «عبدی» به خاک سپرده شد.

شهيدان مجابي: آرزويمان شهادت در راه امام حسين (ع) است

شهيدان مير سيف‌الدين و مير مجدالدين مجابي هميشه آرزوي شهادت در راه امام حسين (ع) را داشتند و دعايشان اين بود كه «خدايا مرگ ما را در نماز و در مجلس امام حسين(ع) قرار بده».

به گزارش خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس "توانا"، شهيدان سيد ميرسيف‌الدين و سيد ميرمجدالدين مجابي كه در حادثه آتش‌سوزي مسجد ارك به شهادت رسيدند، در بسياري از زمينه‌ها اسوه دوستان خود بودند كه با مرور زندگي و خصوصيات اين دو شهيد بيشتر مي‌توان اين واقعيت را لمس كرد. ميرسيف‌الدين مجابي در سال 1351 و مير مجدالدين در سال 1353 در كشور فرانسه در شهر پاريس در خانواده سيدميرشمس‌الدين مجابي كه همسرش يك زن فرانسوي مسلمان بود به دنيا آمدند و از همان كودكي زيرنظر پدر تحصيل كرده و متدين خود، مقدمات زندگي يك فرد مسلمان و ايراني را فراگرفتند. پدرشان كاملاً مراقب بود تا بسياري از آداب و رسوم غير اسلامي غرب در تربيت فرزندان‌شان تأثير نگذارد تا اينكه اتفاق جالبي در زندگي اين خانواده رخ داد. *در دوران كودكي بارها مورد نوازش و لطف امام خميني (ره) قرار گرفتند حضرت امام (ره) پس از تبعيد به فرانسه مورد استقبال بسياري از دانشجويان و فارغ‌التحصيلان ايراني مقيم فرانسه قرار گرفت؛ دكتر مجابي به دليل چندين سال اقامت در پاريس و آشنايي به زبان و آداب و رسوم فرانسه و داشتن روحيه انقلابي و ديانت، از استقبال كنندگان اصلي بود كه براي اقامت امام (ره) و همراهانشان و انجام امور زندگي و فعاليت‌هاي انقلابي آن حضرت، كمك‌هاي شاياني انجام داد. اين دو شهيد بزرگوار در دوران كودكي چندين بار همراه پدر براي زيارت امام (ره) خدمت ايشان رسيده بودند و مورد لطف و نوازش امام خميني (ره) قرار گرفتند. مجدالدين بعدها براي دوستان خود از ديدار فراموش نشدني با امام راحل گفت "يكي از دلايلي كه ما دو برادر خيلي به انقلاب و اسلام و اهل‌بيت (ع) علاقه‌مند و پاي‌بنديم اين است كه دست و نَفَس امام (ره) به ما خورده است". *شهيدان مجابي هيئت متوسلين به حضرت زهرا (س) را تأسيس كردند پس از پيروزي انقلاب اسلامي به دستور امام (ره)، دكتر مجابي موقتاً به ايران آمد و مسئوليت دانشگاه اميركبير را برعهده گرفت و در سال 59 بعد از تعطيلي دانشگاه‌ها به پاريس برگشت. بعد از آغاز جنگ تحميلي دكتر احساس نياز كشور به نيروهاي تحصيل كرده را حس و به وطن بازگشت، در حالي كه همه دارايي‌هاي خود را از فرانسه به همراه نياورد. در ابتدا در محله اميرآباد يك منزل كوچك تهيه كرد؛ مجدالدين و سيف‌الدين در آن سال حدود 8 و 10 ساله بودند. از همان روزها دو برادر جذب بسيج و مسجد محله خودشان مسجد حضرت امير (ع) شدند. اين دو برادر در سا‌ل‌هاي جنگ تحميلي اقدام به تأسيس هيئت "متوسلين به حضرت زهرا (س)" كردند. آنها شيفته ولايت بودند و علاقه فوق‌العاده‌اي نسبت به مقام معظم رهبري داشتند. اين 2 برادر حدود 116 نشريه چاپ و بين افراد هيئت و مسجد و مردم منطقه و نماز جمعه پخش مي‌كردند. * ميرسيف‌الدين به حقوق مردم و بيت ‌المال حساس بود ميرسيف‌الدين تحصيلات خود را در رشته حقوق ادامه داد و با اخذ مدرك كارشناسي حقوق با تسلط بر زبان فرانسه در اداره مبادلات خارجي رياست جمهوري مشغول به كار شد. به نقل از دوستان و همكارانش، ميرسيف‌الدين مجابي فردي بسيار حساس نسبت به حقوق مردم و بيت‌المال بود و در قراردادهاي بين‌المللي روي حقوق حقه مردم سخت پافشاري مي‌كرد و اجازه نمي‌داد كوچك‌ترين خدشه‌اي به حق مردم وارد شود. *ميرمجدالدين همواره در خدمت به خلق پيش قدم بود ميرمجدالدين نيز به زبان فرانسه مسلط بود و در شركت فولاد مباركه مشغول به كار بود. بارها پس از اتمام كار مربوط به خود در اداره به همكاران ديگر خود كمك مي‌كرد. وي همواره راضي به رضاي حق و در خدمت به خلق هميشه پيش‌قدم بود؛ مجدالدين صداي بسيار خوبي داشت و در هيئت مداحي مي‌كرد و سيف‌الدين مياندار و مسئول هيئت بود. بسيار خندان و شاداب بودند و بسيار به صله‌ ارحام اهميت مي‌دادند. *"خدايا مرگ ما را در مجلس امام حسين (ع) قرار بده" آنها هميشه آرزوي شهادت در راه امام حسين (ع) را داشتند و هميشه در هيئت دعايشان اين بود "خدايا مرگ ما را در نماز و در مجلس امام حسين (ع) قرار بده"؛ خداوند هم دعاي آنها را اجابت كرد و هر 2 برادر عاشقانه از خيمه‌هاي سوخته اباعبدالله‌الحسين (ع) به سوي معبود خويش پركشيدند. ميرسيف‌الدين روز حادثه در اداره، بسياري از كارهاي روزهاي آينده خود را انجام داد و فرداي آن روز جلسه مهمي داشت كه به همكاران خود گفت به احتمال زياد نمي‌تواند در جلسه شركت كند و به جاي او شخص مطمئني را به جلسه فرستاد. آن روز به صورت عجيبي با تمام همكاران خود خداحافظي كرد و مثل هميشه براي نماز مغرب و عشا خود را به مسجد ارك رساند و داخل حياط مسجد، دور از دوستان خود و با فاصله گرفتن از آنها در صف جداگانه‌اي براي نماز آماده شد. ميرمجدالدين نيز آن روز به گفته همكارانش خيلي خوشحال بود با آن كه وي هر روز خيلي دير به مسجد ارك مي‌رفت آن روز زودتر از روزهاي گذشته كار خود را نيمه تمام، رها كرد و با خداحافظي از همكاران اداره را به طرف مسجد ارك ترك كرد و در پاسخ به سؤال همكارانش كه چرا امروز زودتر از موعد به مسجد مي‌رود، جواب داد "كه امشب شب مهمي است، زودتر بايد بروم تا براي نماز آنجا باشم". هنگام نماز هم مجدالدين جزو نخستين كساني بود كه متوجه آتش‌سوزي شد و با اين كه مي‌توانست زودتر مسجد را ترك كند ولي شروع به آگاه گردن مردم كرد و تعدادي زيادي از نوجوانان را از مسجد خارج كرد و براي نجات اشخاص ديگر خصوصاً برادر خود به حياط مسجد بازگشت و سرانجام هر 2 برادر در خيمه ارباب‌شان امام حسين (ع) سوختند و به سوي حق پركشيدند. شب پنجم محرم 1383 در حادثه آتش‌سوزي مسجد ارك كه با حضور هزاران تن از عزاداران حسيني رخ داد، 78 تن از سياهپوشان كربلايي به شهادت رسيدند.

خبرنگار بخش فرهنگی هیئت محبین شهادت

شهيدان مجابي: آرزويمان شهادت در راه امام حسين (ع) است

شهيدان مير سيف‌الدين و مير مجدالدين مجابي هميشه آرزوي شهادت در راه امام حسين (ع) را داشتند و دعايشان اين بود كه «خدايا مرگ ما را در نماز و در مجلس امام حسين(ع) قرار بده».

به گزارش خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس "توانا"، شهيدان سيد ميرسيف‌الدين و سيد ميرمجدالدين مجابي كه در حادثه آتش‌سوزي مسجد ارك به شهادت رسيدند، در بسياري از زمينه‌ها اسوه دوستان خود بودند كه با مرور زندگي و خصوصيات اين دو شهيد بيشتر مي‌توان اين واقعيت را لمس كرد. ميرسيف‌الدين مجابي در سال 1351 و مير مجدالدين در سال 1353 در كشور فرانسه در شهر پاريس در خانواده سيدميرشمس‌الدين مجابي كه همسرش يك زن فرانسوي مسلمان بود به دنيا آمدند و از همان كودكي زيرنظر پدر تحصيل كرده و متدين خود، مقدمات زندگي يك فرد مسلمان و ايراني را فراگرفتند. پدرشان كاملاً مراقب بود تا بسياري از آداب و رسوم غير اسلامي غرب در تربيت فرزندان‌شان تأثير نگذارد تا اينكه اتفاق جالبي در زندگي اين خانواده رخ داد. *در دوران كودكي بارها مورد نوازش و لطف امام خميني (ره) قرار گرفتند حضرت امام (ره) پس از تبعيد به فرانسه مورد استقبال بسياري از دانشجويان و فارغ‌التحصيلان ايراني مقيم فرانسه قرار گرفت؛ دكتر مجابي به دليل چندين سال اقامت در پاريس و آشنايي به زبان و آداب و رسوم فرانسه و داشتن روحيه انقلابي و ديانت، از استقبال كنندگان اصلي بود كه براي اقامت امام (ره) و همراهانشان و انجام امور زندگي و فعاليت‌هاي انقلابي آن حضرت، كمك‌هاي شاياني انجام داد. اين دو شهيد بزرگوار در دوران كودكي چندين بار همراه پدر براي زيارت امام (ره) خدمت ايشان رسيده بودند و مورد لطف و نوازش امام خميني (ره) قرار گرفتند. مجدالدين بعدها براي دوستان خود از ديدار فراموش نشدني با امام راحل گفت "يكي از دلايلي كه ما دو برادر خيلي به انقلاب و اسلام و اهل‌بيت (ع) علاقه‌مند و پاي‌بنديم اين است كه دست و نَفَس امام (ره) به ما خورده است". *شهيدان مجابي هيئت متوسلين به حضرت زهرا (س) را تأسيس كردند پس از پيروزي انقلاب اسلامي به دستور امام (ره)، دكتر مجابي موقتاً به ايران آمد و مسئوليت دانشگاه اميركبير را برعهده گرفت و در سال 59 بعد از تعطيلي دانشگاه‌ها به پاريس برگشت. بعد از آغاز جنگ تحميلي دكتر احساس نياز كشور به نيروهاي تحصيل كرده را حس و به وطن بازگشت، در حالي كه همه دارايي‌هاي خود را از فرانسه به همراه نياورد. در ابتدا در محله اميرآباد يك منزل كوچك تهيه كرد؛ مجدالدين و سيف‌الدين در آن سال حدود 8 و 10 ساله بودند. از همان روزها دو برادر جذب بسيج و مسجد محله خودشان مسجد حضرت امير (ع) شدند. اين دو برادر در سا‌ل‌هاي جنگ تحميلي اقدام به تأسيس هيئت "متوسلين به حضرت زهرا (س)" كردند. آنها شيفته ولايت بودند و علاقه فوق‌العاده‌اي نسبت به مقام معظم رهبري داشتند. اين 2 برادر حدود 116 نشريه چاپ و بين افراد هيئت و مسجد و مردم منطقه و نماز جمعه پخش مي‌كردند. * ميرسيف‌الدين به حقوق مردم و بيت ‌المال حساس بود ميرسيف‌الدين تحصيلات خود را در رشته حقوق ادامه داد و با اخذ مدرك كارشناسي حقوق با تسلط بر زبان فرانسه در اداره مبادلات خارجي رياست جمهوري مشغول به كار شد. به نقل از دوستان و همكارانش، ميرسيف‌الدين مجابي فردي بسيار حساس نسبت به حقوق مردم و بيت‌المال بود و در قراردادهاي بين‌المللي روي حقوق حقه مردم سخت پافشاري مي‌كرد و اجازه نمي‌داد كوچك‌ترين خدشه‌اي به حق مردم وارد شود. *ميرمجدالدين همواره در خدمت به خلق پيش قدم بود ميرمجدالدين نيز به زبان فرانسه مسلط بود و در شركت فولاد مباركه مشغول به كار بود. بارها پس از اتمام كار مربوط به خود در اداره به همكاران ديگر خود كمك مي‌كرد. وي همواره راضي به رضاي حق و در خدمت به خلق هميشه پيش‌قدم بود؛ مجدالدين صداي بسيار خوبي داشت و در هيئت مداحي مي‌كرد و سيف‌الدين مياندار و مسئول هيئت بود. بسيار خندان و شاداب بودند و بسيار به صله‌ ارحام اهميت مي‌دادند. *"خدايا مرگ ما را در مجلس امام حسين (ع) قرار بده" آنها هميشه آرزوي شهادت در راه امام حسين (ع) را داشتند و هميشه در هيئت دعايشان اين بود "خدايا مرگ ما را در نماز و در مجلس امام حسين (ع) قرار بده"؛ خداوند هم دعاي آنها را اجابت كرد و هر 2 برادر عاشقانه از خيمه‌هاي سوخته اباعبدالله‌الحسين (ع) به سوي معبود خويش پركشيدند. ميرسيف‌الدين روز حادثه در اداره، بسياري از كارهاي روزهاي آينده خود را انجام داد و فرداي آن روز جلسه مهمي داشت كه به همكاران خود گفت به احتمال زياد نمي‌تواند در جلسه شركت كند و به جاي او شخص مطمئني را به جلسه فرستاد. آن روز به صورت عجيبي با تمام همكاران خود خداحافظي كرد و مثل هميشه براي نماز مغرب و عشا خود را به مسجد ارك رساند و داخل حياط مسجد، دور از دوستان خود و با فاصله گرفتن از آنها در صف جداگانه‌اي براي نماز آماده شد. ميرمجدالدين نيز آن روز به گفته همكارانش خيلي خوشحال بود با آن كه وي هر روز خيلي دير به مسجد ارك مي‌رفت آن روز زودتر از روزهاي گذشته كار خود را نيمه تمام، رها كرد و با خداحافظي از همكاران اداره را به طرف مسجد ارك ترك كرد و در پاسخ به سؤال همكارانش كه چرا امروز زودتر از موعد به مسجد مي‌رود، جواب داد "كه امشب شب مهمي است، زودتر بايد بروم تا براي نماز آنجا باشم". هنگام نماز هم مجدالدين جزو نخستين كساني بود كه متوجه آتش‌سوزي شد و با اين كه مي‌توانست زودتر مسجد را ترك كند ولي شروع به آگاه گردن مردم كرد و تعدادي زيادي از نوجوانان را از مسجد خارج كرد و براي نجات اشخاص ديگر خصوصاً برادر خود به حياط مسجد بازگشت و سرانجام هر 2 برادر در خيمه ارباب‌شان امام حسين (ع) سوختند و به سوي حق پركشيدند. شب پنجم محرم 1383 در حادثه آتش‌سوزي مسجد ارك كه با حضور هزاران تن از عزاداران حسيني رخ داد، 78 تن از سياهپوشان كربلايي به شهادت رسيدند.

خبرنگار بخش فرهنگی هیئت محبین شهادت